İşimize nasıl gelirse öyle davranıyoruz artık. hiç olabilir belki unuttu insanlık hali olarak görmüyoruz. Açık buldukya vurun abalıya der gibi.

Günlük yaşıyoruz anında sinirlenip kalp kırabiliyoruz . Bu ister büyüğümüz ister eşimiz dostumuz komşumuz olsun hiç farketmiyor nedenmiş efendim kendimi ezdirmem Biz mükemmeliz ya Oysaki ilim ilim bilmektir ilim kendin bilmektir.

Ne güzel demiş yunus Emre. Bazen merak ediyorum nasıl olacak bu gidişin sonu Yaşanmışlık tecrübe nasihat denen güzellikler vardı hayatımızda yanında bir büyük yoksa büyük taşa sor kızım diye büyütüler bizi şimdi ise gericilik diye adlandırılan bizlerin hayatı .

Ne güzeldi inanç saygı sadakat utanma ayıp kimse bilmesin geçer kötü günlerin ömrü kısadır diye sabrımız kanaatımız en önemlisi de güvenimiz vardı Biz tatile gidende anahtarımızı komşuya verirdik çiçekleri sulasın eve göz kulak olsun diye Tatil dediysem Çermik kaplıca .

Yoksa aman bu yaz nereye gidicez bunaldık veya hep aynı yer olmaz bu yaz yurt dışına çıkalım kaygımız yoktu Komşu bizler için 2 inci adresti anahtar verilir evde annen yoksa oraya gidilir eksik olan malzeme ordan temin edilir di komşu kızıyla evlenilmezdi bile o benim bacim Biz israfa önce insandan başladık. Harcadık büyüklerimizi komşularımızı akrabalarımızı . Büyüklerimizin sözleri vardı benim ekşi ayranım elin yoğurdundan iyidir. Veya akraban etini yese kemiğini bırakır gibi bilinçaltina Birlik beraberlik tohumları ekilirdi Şimdi ise bizlik yok hep ben peki sonra nolacak ?

Çekirdek aile oldunuz yavaş yavaş habbemi Akraba bitti komsu bitti .bunları bazen övünerek söylüyoruz apartmandaki komşularımı tanımıyorum bile Akraba ziyareti yok zaten diyelimki zaruri bi durum oluştuda gidildi evin gençleri odalarına kapanıyor benim sınavım var uğraşamam Anne babada övünç kaynağı gibi odasında çalışıyor iyidir elinizi öper bitti. Bizim ne buluğ çağımız vardı nede psikoloji diye bir kelime bilgimiz. Biz bu muhteşem değerlerimizi ne ara nerede kaybettik.